Kazakistan'da SSCB dönemindeki açlık ve siyasi baskı politikasının kurbanları anılıyor

Kazakistan'da, eski Sovyetler Birliği öneminde uygulanan siyasi baskı, sürgün ve açlık politikası nedeniyle hayatını kaybedenleri anma etkinlikleri düzenleniyor.

31 Mayıs 2022 12:34

Bağımsızlığını kazandığı 1991'e kadar Sovyetler Birliği'nin bir parçası olan Kazakistan'da, söz konusu dönemde rejimin kurbanları anılmaya devam ederken o dönemde suçlananları aklama faaliyetleri sürüyor.

Ülkede 1997'den itibaren her yıl 31 Mayıs'ta "Siyasi Baskı, Sürgün ve Açlık Kurbanlarını Anma Günü" düzenleniyor.

Bu yıl da gün dolayısıyla başkent Nur Sultan'daki 1932-1933 yıllarındaki açlık kurbanları anısına dikilen anıtın önünde anma etkinliği düzenlendi.

Kazakistan Cumhurbaşkanı Kasım Cömert Tokayev'in katıldığı etkinlikte, anıt önüne çelenk bırakıldı ve bir dakikalık saygı duruşunda bulunuldu.

Ayrıca Tokayev, başkentteki Hazret Sultan Camisi'ni ziyaret ederek hayatını kaybedenlerin anısına Kur'an-ı Kerim okuttu.

20. yüzyılın başında ülkede 5 milyondan fazla Kazak açlıktan hayatını kaybetti

20. yüzyılın ilk yarısında eski Sovyetler Birliği'nin yüz ölçümü olarak en büyük ikinci ülkesinin başına, Bolşevik Filip Goloşekin getirildi.

Kazakistan Komünist Partisi Birinci Sekreteri olarak atanan Goloşekin, göreve geldikten hemen sonra ülkede "Küçük Ekim Devrimi" politikasını uygulamaya başladı.

Goloşekin, yerel halkın büyük kısmının köylerde hayvancılıkla hayatını sürdürmesini fırsat bilerek yeni bir karar aldı. Tarihte "Kolektifleştirme" adıyla bilinen ve Kazakları yerleşik yaşam tarzına alıştırmak için alınan kararla, zengin köylülerin yanı sıra orta sınıf insanların da tek geçim kaynağı olan hayvanlarına el konuldu.

İstatistiklere göre, Kolektifleştirme öncesi Kazakistan'daki büyükbaş sayısı 45 milyon iken bu rakam birkaç yıl içinde 4 milyona kadar düştü. Bu durum, 1930-1933 yıllarında "Büyük Açlık" olaylarının yaşanmasına neden oldu.

Ülkede söz konusu açlık döneminde toplam 6 milyonluk nüfusun yaklaşık 2,5 milyonu hayatını kaybetti. Böylece 1918, 1921 ve 1930'larda yaşanan açlık olaylarında toplam 5 milyondan fazla Kazak yaşamını yitirdi.

1937'de ise Kazak aydınları Stalin'in "Kızıl Terör" adı verilen cezalandırma politikasına tabi tutuldu.

"Milliyetçi" ve "pantürkist" olarak suçlanan 25 binden fazla Kazak aydını kurşuna dizildi, eşleri ve çocukları ise çeşitli kamplara sürgün edildi.